Έχεις ακουστά τους “Calm Knuckles”; Τους “Zygotic Washstands”; Ή τους “Calliope Erratum”; Όχι; Μην ανησυχείς. Ούτε εμείς.

Κι όμως, αυτά τα ονόματα –μαζί με δεκάδες άλλα– έκαναν τρελές εισπράξεις από πλατφόρμες streaming. Πώς; Με ένα καλοστημένο κόλπο που συνδυάζει μουσική, AI και χιλιάδες ψεύτικους ακροατές.

Ο εγκέφαλος πίσω από όλα αυτά ήταν ο Michael Smith, ένας αποτυχημένος μουσικός και ατζέντης από τη Βόρεια Καρολίνα. Δεν κατάφερε ποτέ να ξεχωρίσει ο ίδιος, αλλά βρήκε τον τρόπο να «σπάσει» το σύστημα. Έστησε μια σειρά από ανύπαρκτα γκρουπ, έγραψε τραγούδια με τεχνητή νοημοσύνη, και τα ανέβασε σε Spotify, Apple Music και τις υπόλοιπες πλατφόρμες. Στη συνέχεια, έριξε στη μάχη έναν στρατό από bots που έπαιζαν αυτά τα τραγούδια ξανά και ξανά, φτάνοντας σε… 661.440 plays την ημέρα.

Τα χρήματα; Πάνω από 1,2 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο, μέσα από δικαιώματα. Δηλαδή λεφτά που θα έπρεπε να πάνε σε πραγματικούς μουσικούς, τα καρπωνόταν η «μηχανή» του Smith, με εμάς τους χρήστες να τη χρηματοδοτούμε μέσω των συνδρομών μας.

Η απάτη κράτησε πέντε χρόνια. Ο Smith είχε στήσει μέχρι και εταιρεία-βιτρίνα που «εκπροσωπούσε» τα φανταστικά γκρουπ, ώστε να εισπράττει επίσημα. Και το έκανε τόσο καλά, που οι χιλιάδες τίτλοι και τα δεκάδες projects διαχύθηκαν σαν καπνός στο σύστημα – κανείς δεν τους έψαχνε, κανείς δεν τους εντόπιζε.

Το αποτέλεσμα; Μια ωμή υπενθύμιση πως όσο η AI εξελίσσεται, η τέχνη –και οι άνθρωποι πίσω από αυτήν– κινδυνεύουν να γίνουν στατιστική.

Ο Smith τελικά συνελήφθη και αντιμετωπίζει ποινή έως και 20 χρόνια φυλάκισης. Όμως η ιστορία του αποκαλύπτει κάτι πιο μεγάλο από μια απάτη: δείχνει πώς ένα “έξυπνο” σύστημα μπορεί να βγάζει λεφτά από το τίποτα, σε βάρος όσων πραγματικά δημιουργούν.

Γιατί η τέχνη δεν είναι προϊόν γραμμής παραγωγής. Δεν είναι αλγόριθμος. Κι όσο κι αν συμφέρει τους μεγάλους παίκτες η «σιωπηλή» τεχνητή δημιουργικότητα, η αλήθεια είναι μία:

Τα πιο αληθινά τραγούδια γράφονται με ψυχή. Όχι με κώδικα.